Tα παιχνίδια είναι εξαιρετικά πολύτιμα εργαλεία για τη διαμόρφωση της ανάπτυξης του εγκεφάλου του παιδιού, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης της γλώσσας. Υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα παιχνιδιού που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση του λόγου και της ομιλίας των παιδιών. Τα επίπεδα αυτά χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση των δεξιοτήτων παιχνιδιού των παιδιών.
Υπάρχουν έξι επίπεδα παιχνιδιού στην κοινωνική αλληλεπίδραση των παιδιών: το ελεύθερο παιχνίδι παρατήρησης, το διδακτικό παιχνίδι παρατήρησης, το μοναχικό παιχνίδι, το παράλληλο παιχνίδι, το συντροφικό παιχνίδι και το συνεργατικό παιχνίδι. Κάθε επίπεδο γίνεται πιο περίπλοκο από ό, τι το προηγούμενο, και απαιτεί περισσότερη επικοινωνία και πιο περίπλοκες γλωσσικές δεξιότητες.

Το παιχνίδι χρησιμοποιείται από την αρχική φάση της αξιολόγησης. Τα παιδιά μπορεί να είναι πολύ επιλεκτικά με τους ανθρώπους που αλληλεπιδρούν μαζί τους, έτσι ώστε όταν δουν έναν θεραπευτή για πρώτη φορά δεν υπόσχονται ότι θα συνεργαστούν άμεσα. Πρέπει να δημιουργηθεί σχέση πρώτα μεταξύ παιδιού - θεραπευτή, και αυτό γίνεται συνήθως μέσα από το παιχνίδι.

Είναι πραγματικά ένα φαινόμενο ντόμινο. Μέσω του παιχνιδιού αναπτύσσεται ο εσωτερικός λόγος, ο οποίος με τη σειρά του συμβάλει στην ανάπτυξη του αντιληπτικού και στη συνέχεια του εκφραστικού λεξιλογίου. Έτσι, αν ένα παιδί δεν έχει τις ικανότητες του παιχνιδιού, τότε όλο το σύστημα του γλώσσα μπορεί να επηρεαστεί.

Μπέλλα Σταυρούλα
MSc Λογοθεραπεύτρια

ένα πολύ ωραίο άρθρο μπορείτε να μπείτε εδώ στην πηγή να το διαβάσετε https://therapeialogou.blogspot.com/